Indrukwekkende fossiele schedel van een holenbeer van de soort Ursus spelaeus. De schedel verkeert in uitstekende natuurlijke staat.
De schedel is afkomstig uit een grot in Oostenrijk waar in de jaren 70 materiaal van een holenbeer werd opgegraven.
De schedel is 58,8 cm lang.
De onderkaak en de bovenschedel zijn van hetzelfde dier.
De holenbeer (Ursus spelaeus) zou verwant zijn aan de huidige bruine beer, maar was aanzienlijk groter en op zijn eigen manier misschien wel indrukwekkender.
Rechtopstaand konden deze gigantische dieren meer dan drie meter hoog worden en wogen ze als volwassen dier ongeveer een halve ton.
Ze leefden in Europa tijdens het hoogtepunt van de laatste ijstijd en gebruikten alpengrotten als schuilplaats om te ontsnappen aan het ergste winterweer tijdens hun winterslaap.
In tegenstelling tot moderne beren bracht Ursus spelaeus waarschijnlijk buitensporig veel tijd in hun grotten door. Het is zelfs niet ongebruikelijk om meerdere generaties holenberen in dezelfde grotafzettingen aan te treffen, zoals ook het geval was in de grotten van Europa.
Ondanks hun grootte en dreigende uiterlijk bestond hun dieet waarschijnlijk voornamelijk uit plantenetend voedsel.
Neem contact op als u geïnteresseerd bent.